دوشنبه, ۱ فروردين ۱۴۰۱، ۰۵:۰۶ ب.ظ
تحویلِ شادی
آدمهای زیرِ زمین دارند سال نو را به هم تبریک میگویند. خندهشان میگیرد، سالِ قبل، موقعِ سال تحویل، خبر نداشتهاند، سالِ مرگشان را دارند تبریک میگویند. حالا میفهمند سال تحویل، برای آدمها، در این حرکت دوار، در این در جا زدنِ پنهان، تنها توهم یک تغییرِ بوده و آن همه رفتار مصنوعی چه قدر آویزان طبیعت بودهاند. آن روحهای شاد، اینها را نمیگویند که کسی زانوی غم بغل بگیرد، میخواهند دستشان از هر چه شادیِ کوتاه هست، کوتاه شود. میخواهند آدمهای روی زمین هم رویین تن شوند و رها از زمان و مکان، از هیچ غروب جمعهو سیزده به دری، از هیچ سفرهی هفتسینِ بدون همسفرهای نترسند. زورِ نوروز تنها، چند روز هست، دنبالِ سالی باشیم که خودمان را تحویل بگیریم نه سال را.
۰۱/۰۱/۰۱