قتل عامِ مقدس

نه شرقی، نه غربی، نه جمهوری اسلامی، آزادی را برای خود آزادی نمی‌خواهند، آن‌ها آزادی را برای خود و سرکوب دیگری می‌خواهند به اسم دفاع مقدس از جانِ خودی‌ها، از خودِ جانی‌ها. پرچم سرخ، کاخ سفید، عمامه‌ی سیاه آخوند و خاخام، هر رنگی، اگر در بهترین روزش آدم نکشد ترجیح می‌دهد آدم‌ها در همان روز، به دست دیگری کشته شوند تا او حق وکالتِ دفاع از حقوق بشر گیرد. داستان آن حقوق بشری که از نتانیاهوی قصاب برای چشم اسفندیار خود، آبِ حیات سفارش داده است، قصه‌ی مردمی‌ست شادمان از این که تیرشان به هدف خورده است، غافل از این که هدفشان را تیرباران کرده‌اند.