سه شنبه, ۴ مهر ۱۴۰۲، ۰۳:۳۳ ق.ظ
شاهزاده علوی، شاهزاده پهلوی
میبینید پایش بیوفتد شیعهی دستبوس صفوی، در شام غریبانِ آخرین امامِ شهیدش، جشن و پایکوبی میکند. آخر هر چه باشد دارند شاه و امام یکی میشوند، سالروز تاجگذاری آخرین امام، بر قلب و سر مردم، یک تیر دو نشان، پوزیسیون و اپوزیسیون، یکی میشوند. حتی فکر نکردهاند که میتوانستند فردای آن روز را تعطیل کنند، پیش خود گفتهاند ما که این همه روز عزای عمومیِ مردم را تعطیل نکردهایم بگذار روز تعطیل را عزای عمومی کنیم. آمدهام ای شاه، ای نوهی رضا شاه، ای نوهی نوهی رضا شاه، ای شاهزادهی پهلوی، ای شاهزادهی علوی، پناهم بده. راستی که گاه عمامه و کروات، چه قدر با طناب دار به شباهت، به وحدت میرسند. بیچاره آزادی که از ترس یکی، گاه و بیگاه به دیگری پناه، ببرد.
#تشیع_صفوی
۰۲/۰۷/۰۴