پُر گل

-قبله‌ی عالم، با این که دست‌های پشت پرده، سرود ملی ایران را باز نکردند، فرزندان روح الله کبیر، دو بار دروازه‌ی بریتانیای کبیر را باز کردند. خوشبین‌ترین هواداران هم، پیش‌بینی‌اش را نمی‌کردند. مردم، از فرط شادی به خیابان‌ها آمده‌اند. آخرین بار، بیست و چهار سال قبل، در یک بازی، دو بار گل زده بودیم و از این حیث رکورد خود را بوسه زدیم. همان بازی که بعد از آن، پیام دادید و به شیطان بزرگ، انگشت اشاره، نشان دادید. 
-دشمن را بزرگ نکنید، این‌ها همان انگلیس خبیث هستند. شیطان را هم، ما خودمان بزرگ کرده‌ایم.
با این همه راستگویی، باز بگویید مجبورید به دیکتاتورها دروغ بگویید. می‌بینید مشکل از نگاه شماست که دو نیمه را می‌بینید اما نیمه‌ی پر لیوان را نمی‌بینید. بفرمایید آب، خشاب. بفرمایید باران، تیرباران. بچه‌ها، به احترام تفنگ‌های سَر پُر، با دست پر به ایران برگردید، برای سلطان فرقی ندارد خورده یا سرخورده؟ پر گل به ایران برگردید.